SEYAHAT....

SEYAHAT.... Hopper'ın resimleridir. baudelaire'in, kavafis'in dizelerdir. göksel baktagir'in arkadan gelen kanun sesidir. çölde çaydır, istasyonda kitap okuyan kadındır, otel odasında şaşkınca pencereden dışarıya bakmaktır seyahat. her şehirde gönlünü vermektir gerçek seyahat, o aşkla yolunu değiştirmektir, yoldan çıkmaktır, her sehirle sevişmektir. gerçketen yolda olmak tüm bu dizelere, resimlere girmektir. resimdeki kadın gibi onurlu olmaktır, kendilerinden çok başkalarını düşünmektir, başkalarına fazlaca güvenip, biraz nair kalmaktır yolcu olmak. bedeninin yaşamın sert bir köşesine çarpmışlığını kanında hissetmektir. belki de evinden ihaneti yemiş olmaktır. beklentilerini yolun kucağına itmiş olmaktır. şair olmaktır; seyahat. yirmi dört saat açık olan kafeterya, istasyondaki bekleme odası ya da motel, sıradan dünyada kendine bir ev edinememiş ama başını dik tutmuş insanlardan biri olmak, yollara, bilinmeze sığınmaktır. kimi zaman tüm planlarını hatta bazen tüm yaşamınızı çok basit ve üstüne düşünümemiş bir mutluluk olasılığıyla değiştirmektir, değişmektir seyahat. *